Boosheid is een lastige emotie. Vooral ook omdat het zo'n krachtige emotie is, die vaak ofwel erg sterk naar buiten komt of juist wordt onderdrukt. Boosheid keert zich vaak tegen een situatie of een persoon. Soms is er niets te doen aan de oorzaak van je boosheid. Je kunt het ook moeilijk vinden er iets aan te doen. Je bent dusdanig bang, dat je er niets aan durft te doen of er niets van durft te zeggen. Hoe meer je geleerd hebt om je aan te passen en te pleasen, hoe meer het een routine kan zijn om je boosheid te onderdrukken.

Als je niets aan de situatie kunt doen of besluit er niets aan te gaan doen, is het van belang de boosheid er toch uit te laten komen. Op een veilige manier. Anders kan het zich tegen je keren en implodeert het als het ware. Schijnbaar kun je kalm en rustig lijken, van binnen woedt er een storm.

Geef je boosheid een stem of zet het om in kracht. Daar zijn vele mogelijkheden voor. In mijn blog lees je 8 manieren hoe je dat kunt doen.

Ik ben opgegroeid in een gezin waar weinig ruimte was voor gevoelens. Vragen als “Hoe gaat het met je?”, “Hoe was je dag?” of “Hoe voel je je?” werden mij niet of nauwelijks gesteld. En ik voelde niet veel vrijheid er zelf over te beginnen. Zo potte ik mijn gevoel op. Als kind wist ik niet beter. En mijn ouders waarschijnlijk ook niet. Maar als je er niet over praat, dan betekent het niet dat het er niet is. En als je het wegstopt en je stopt steeds meer weg, dan wordt het alleen maar groter.

Gevoelens zijn raadgevers. Ze willen je iets vertellen. Een boodschap voor jou, in je eigenbelang. Je kunt ernaar luisteren. Je kunt er actie op ondernemen. Als je alsnog luistert naar oude gevoelens waar je geen actie meer op kunt ondernemen, dan helpt het je ook. Het helpt je ontladen. Door deze gevoelens er alsnog te laten zijn, laten ze je los. Vijf jaar terug heb ik mezelf weer leren voelen. Hier lees je hoe ik dat deed en hoe jij hetzelfde kunt doen...

Jezelf aanpassen aan de ander is één van de manieren om met moeilijke situaties om te gaan. Als je het als kind al gewend was, zul je dat min of meer van nature doen als je volwassen bent. Je weet immers niet anders. En bent je niet bewust van je gedrag.

Aanpassen is in veel situaties niet nodig. Je doet het vaak uit angst. Angst om niet geliefd te worden. Vaak krijg je het tegengestelde resultaat. Door je aan te passen voorkom je misschien een ruzie. Maar als je het teveel doet, leef je niet vanuit jezelf. De ander ziet niet wat jìj wilt en wie je wèrkelijk bent. Hoe kan een ander van je houden als hij of zij niet weet wie jij bent. En hoe kan een ander rekening met je houden, als hij of zij niet weet wat jij wilt. In deze blog lees je zes manieren hoe je kunt stoppen met pleasen. En hoe je weer vanuit jezelf leert leven...

Als er in een mensenleven zware omstandigheden of gebeurtenissen zijn, kunnen die als traumatisch worden ervaren. Het is een natuurlijke reactie om de ervaring weg te willen stoppen. Zeker als deze plotseling en hevig is. Je zou niets liever willen dan doorgaan met je leven alsof er niets gebeurd is.

De kans is groot dat je dat ook probeert te doen. Door het weg te stoppen en er niet over te praten, kun je je heel alleen voelen. De kans is groot dat er nieuwe geheimen en nieuwe trauma’s ontstaan. Dit kan leiden tot nog meer isolement, psychische problemen en ziektes in allerlei varianten. Door deze cyclus te doorbreken, kun je jezelf bevrijden. In deze blog vind je 8 manieren hoe je dat kunt doen...