Jezelf aanpassen aan de ander is één van de manieren om met moeilijke situaties om te gaan. Als je het als kind al gewend was, zul je dat min of meer van nature doen als je volwassen bent. Je weet immers niet anders. En bent je niet bewust van je gedrag.

Aanpassen is in veel situaties niet nodig. Je doet het vaak uit angst. Angst om niet geliefd te worden. Vaak krijg je het tegengestelde resultaat. Door je aan te passen voorkom je misschien een ruzie. Maar als je het teveel doet, leef je niet vanuit jezelf. De ander ziet niet wat jìj wilt en wie je wèrkelijk bent. Hoe kan een ander van je houden, als hij of zij niet weet wie jij bent. En hoe kan een ander rekening met je houden, als hij of zij niet weet wat jij wilt. In deze blog lees je zes manieren hoe je kunt stoppen met pleasen. En hoe je weer vanuit jezelf leert leven.

“Een 'nee' van jou is geen afwijzing van de ander. Het is een reactie op een voorstel of een activiteit van de ander. Geen afwijzing van de persoon zelf ”

1. Verander je denken

Als je iets doet of accepteert van een ander wat je eigenlijk niet wilt, dan kan het zijn dat een ander niet doorheeft dat je het tegen je zin doet. De ander weet ook niet wat jij eigenlijk wèl wilt. Er kan onbewust een overtuiging in jou zijn die zegt dat je met een 'nee' de ander afwijst. Dus ga je toch mee met wat de ander van jou wil.

Een 'nee' van jou is geen afwijzing van de ander. Het is een reactie op een voorstel of een activiteit van de ander. Geen afwijzing van de persoon zelf. Een 'nee' kan duidelijkheid geven. Het kan ook juist een begin zijn. Een opening. Zeker als je het onderbouwt. Zoals “Nee, die dag kan ik niet”, “Ik hou niet van musicals” of “Ik heb niet voldoende geld”. Na een 'nee' kan de ander je ook een nieuw voorstel doen of je komt er zelf mee. Op deze manier kun je tot iets komen waar je allebei blij mee bent.

2. Laat de verantwoordelijkheid bij de ander

Het kan zijn dat je zo gewend bent om mee te gaan in een verzoek of een wens van een ander, dat het je niet eens meer opvalt dat je dat doet. Dat kan zelfs zo ver gaan dat je al gehoor geeft aan een verzoek van een ander voordat hij of zij deze kenbaar heeft gemaakt. Of mogelijk zelfs niet eens zou vragen. Je zoekt al de sleutels van je partner of de schoenen van je kind, als deze alleen maar aangeeft dat hij of zij ze kwijt is of niet kan vinden.

“Door de verantwoordelijkheid bij de ander te laten, zal deze ook meer die verantwoordelijkheid nemen en kun jij je richten op je eigen zaken.”

In plaats van ze gelijk te gaan zoeken, kun je het ter kennisgeving aannemen. Je kunt ook het gevoel bij de ander erkennen door bijvoorbeeld te zeggen “Wat vervelend”. Of je stelt een vraag “Waar heb je ze het laatst gebruikt of uitgedaan?” De ander zoekt zijn spullen dan zelf. Jij hoeft dat niet te doen. Je laat de verantwoordelijkheid bij de ander. Dat geldt ook in andere situaties. Door de verantwoordelijkheid bij de ander te laten, zal deze ook meer die verantwoordelijkheid nemen en kun jij je richten op je eigen zaken.

3. Vraag je af: Wat wil ìk hiermee?

Er kunnen op een dag veel situaties zijn, die je diep van binnen niet wilt. Misschien ben je lang in gesprek met een collega, terwijl je liever een klus afmaakt. Misschien laat je je te veel afleiden tijdens het eten koken, terwijl je dochter 's avonds op tijd naar haar sportclub moet. Door je bewust te worden dat dat gebeurt, kun je jezelf ook afvragen “Wat wil ìk hiermee?”. Je kunt dan besluiten de situatie af te ronden, iets in te brengen dat voor jou toegevoegde waarde heeft of iets anders te ondernemen.

Een stap verder gaat het als je je van te voren al afvraagt wat je ergens mee wilt. Je stapt dan actief de situatie in en niet passief. Je vertelt je kind dat het met een vriendje mag spelen, nadat het zijn huiswerk heeft gemaakt. Of je vraagt om opslag tijdens je functioneringsgesprek in plaats van afwachten of ze wel tevreden over je zijn.

“Besef dat wat jij ziet als grenzen stellen, vooral duidelijkheid geven is. En als je duidelijk bent voor de ander, dan weet de ander waar hij of zij rekening mee kan houden.”

4. Consequenties durven uitvoeren

Op het moment dat je een grens aangeeft en de ander gaat er toch overheen. Misschien zelfs meerdere malen. Dan is het van belang om consequenties te stellen. En nog belangrijker ze ook durven uitvoeren.

Je kunt eerst je standpunt herhalen, verder onderbouwen of de ander waarschuwen. Als de ander toch over je grens blijft gaan, dan dien je de consequenties uit te voeren. Kijk maar eens naar kinderen. Stel je ziet bij je kind in jouw ogen onacceptabel gedrag. Je waarschuwt het kind en benoemt consequenties. Als je bij herhaald gedrag deze consequenties niet uitvoert, zal het kind het onacceptabele gedrag blijven vertonen. Als je duidelijk bent en ook bereid bent de consequentie uit te voeren, dan weet het kind de volgende keer jouw standpunt en is de kans veel kleiner dat het zijn of haar gedrag herhaalt.

5. Meningen mogen verschillen

Als een ander een mening heeft of iets van je wil, dan kun je het daarmee oneens zijn. Als je dat uit, dan kan het zijn dat de ander bij zijn standpunt blijft. Besef dan dat dat mag. Jij mag dat ook. Ieder mens heeft zijn eigen manier om naar de wereld te kijken, zijn eigen wensen en agenda. Dat de ander er anders over denkt dan jij, maakt jouw standpunt niet minder belangrijk. Realiseren dat meningen mogen verschillen kan je veel rust geven. Je kunt je daardoor beter verwoorden en durft meer je mening te uiten.

“Hoe meer je bovenstaande punten in praktijk brengt, hoe meer je zult merken dat grenzen stellen er gewoon bij hoort. Je neemt je eigen ruimte in. Je leert om weer te leven vanuit jezelf. Aan het roer van je eigen schip. En pas dan kun je je eigen koers varen.”

6. Win-win situaties creëren

Besef dat wat jij ziet als grenzen stellen, vooral duidelijkheid geven is. En als je duidelijk bent voor de ander, dan weet de ander waar hij of zij rekening mee kan houden. Die ander kan dan ook aangeven wat hij of zij wil en op die manier krijg je een win-win situatie. Waarschijnlijk een veel betere oplossing voor beiden dan het oorspronkelijke verzoek.

Leef weer vanuit je zelf

Hoe meer je bovenstaande punten in de praktijk brengt, hoe meer je zult merken dat grenzen stellen er gewoon bij hoort. Je neemt je eigen ruimte in. Je leert om weer te leven vanuit je zelf. Aan het roer van je eigen schip. En pas dan kun je je eigen koers varen.

Kun je wel wat begeleiding gebruiken in dit proces, ervaar dan eens coaching met paarden. In mijn blog "Hoe paardencoaching werkt; een bijzondere ontmoeting in een persoonlijk verhaal" lees je over een eigen ervaring hoe paarden kunnen helpen. Of lees hier de ervaringen van anderen.

Klik hier om naar het blogoverzicht te gaan.